Het unieke Ayers Rock en the Olga's !

Zaterdag 29 oktober

Na weer boodschappen te hebben gedaan zetten we de reis verder voort naar het symbool van Australie: Ayers Rock of op z’n aboriginals Uluru. De grootste monoliet ter wereld. Het is een tocht van ca. 450km die ons allerlei mooie vergezichten geeft. Deze tocht is mooier dan de reis naar Alice Springs. Het enige dat er niet leuk aan is dat we zeer donkere lucht tegemoet rijden. Het lijkt Nederland wel en jawel hoor, het begint te regenen en te bliksemen. Als we in Ayers Rock Resort (Yulara) op de camping aankomen van het Uluru-Kata Tjuta NP ziet de weerverwachting er ook voor de komende 2 dagen niet echt best uit. Ja hoor, net nu wij er zijn en allerlei foto’s van Uluru (Ayers Rock) hebben gezien met prachtige blauwe lucht. Volgens de vrouw van de receptie behoren wij tot die kleine groep van 5% die het fenomeen met regen te zien krijgen. Dan zijn er ook diverse waterstromen en watervallen te zien. Erg bijzonder dus laten we maar hoopvol en positief denken.


Zondag 30 oktober

De wekker om 5.00u gezet want stel je voor dat het wel droog en helder weer toch is dan schijnt de zonsopgang zeer de moeite waard om vanaf een uitkijkpunt Uluru (Ayers Rock) te gaan bekijken. Nou, die zon komt never nooit meer op vandaag, het komt met bakken uit de lucht. We blijven dus nog even liggen maar om 7.00u gaan we er toch uit en besluiten the Olga’s (ofwel Kata Tjuta) te gaan bekijken. Dat is de andere bezienswaardigheid hier in dit Nationaal Park. Een grote groep rotskoepels met een systeem aan kloven en valleien. De grootste rots is wel 546m hoog. De rotsen bestaan uit allerlei gesteentes tezamen.

We maken een wandeling cq beklimming van ca.8km Valley of the Winds genaamd. In het begin hebben we nog regen en zijn we er wel gelukkig op gekleed maar het grootste gedeelte van de tocht is het droog en eigenlijk perfect weer om dit te doen. Met enorme hitte lijkt het ons geen doen. Boven de 36gr wordt deze wandeling dan ook gesloten. Het is echt een prachtige tocht, hopelijk geven de foto’s een goed beeld. Onderweg komen we een groep met een gids tegen en we pikken mooi nog wat mee van zijn uitleg. We houden het net niet droog tot het einde van de tocht. Met regen maar wel met een zeer voldaan gevoel sluiten we het af.



Maandag 31 oktober

Vanochtend is het gelukkig droog. De lucht ziet er wel dreigend uit maar we gaan er voor. Vandaag naar Uluru (Ayers Rock), de grootste monoliet van de wereld, 3,6km lang en 2,4 km breed en 348m hoog. De monoliet is 90 graden gekanteld en zit voor ca. 5km nog onder de grond (zeggen ze). De rood gekleurde rots bestaat geheel uit zandsteen. We bezoeken eerst het Cultureel centrum even voordat we om 8.00u een wandeling, de Mala Walk genaamd, met een ranger/gids mee doen. De ranger geeft aardig wat uitleg ook over de planten en dieren die in dit gebied leven. Heel interessant. Daarna doen we zelf nog een kortere wandeling, Kuniya Walk, naar een permanente waterbassin aan een andere kant van Uluru. Erg mooi en stil, je hoort er alleen allerlei vogeltjes kwetteren.

We hebben Uluru al op vele foto’s gezien op internet maar als je Uluru dan toch in het echt ziet dan maakt het zeker meer indruk dan gedacht. Met de regen van gisteren was het ook super geweest denken we. Die zwarte banen langs de rots die je op de foto’s ziet zijn namelijk waterstromen. Zoals ook gisteren bij Kata Tjuta hadden dat dan geweldige stromen cq watervallen geweest. Maar dit droge weer is toch beter om te wandelen. Al met al is ook dit Nationaal Park weer zeker de moeite waard geweest. We gaan weer verder, op naar Kings Canyon vanmiddag, weer iets noordelijker gelegen.